W barze pojawił się tajemniczy pustelnik odziany w nietypowy, czarny strój okrywający całe ciało. Strój ten mógł wywoływać różne refleksje. Lowar, bo tak dostojnik miał na imię, przeszedł próg drzwi i zamkną je za sobą nie robiąc przy tym zbyt wielkiego hałasu. Zaświecił czerwonymi goglami po pomieszczeniu i podszedł szybkim krokiem do baru. Wygląd ghula stojącego za barem nie przeszkadzał mu, byle tylko jego łapska były czyste. Zapytany co chce, odpowiedział "Wódę z Nuka-Colą". Czyli to co zawsze. Mówiąc przez maskę wydawał trochę dziwaczne dźwięki, jakby w tle coś bulgotało niespokojnie. Speluna jak speluna, w powietrzu unosił się nieprzyjemny zapach gnijącego mięsa, a bar wypełniony był pustymi butelkami i szklankami. Przynajmniej było ciepło, a z radyjka wydobywała się przyjemna jazzowa melodyjka.

Gilad przywdział swój najbardziej tępy wyraz twarzy i wszedł do knajpy. Uśmiechał się przy tym głupkowato i lekko utykał na prawą nogę. Ludzie rzadko zwracają uwagę na czubów. Jedyne co mogło przykuwać uwagę to przeklęty strój admirała, ale Ferguson nie potrafił się z nim rozstać ze względów praktycznych jak i merytorycznych. Bar wyglądał oczywiście strasznie - jak wszystko w dzisiejszych, parszywych czasach. Mężczyzna zamknął za sobą cicho drzwi i ze spuszczoną głową podreptał do baru. Ghul nie zrobił na nim wrażenia, uśmiechnął się doń przyjaźnie i usiadł sobie na barowym krzesełku.

-Prosiłbym o szklankę wody. Niekoniecznie pierwszej... "wody"... - Zachichotał na ten kawał i zerknął niezręcznie na jegomościa w goglach. Nie powinno to wzbudzać zbytniej uwagi jako, że wszyscy na niego patrzyli. Ciekawe czego taka osoba jak on tutaj szuka? Ferguson wsadził rękę do kieszeni i wymacał banknot. Zawsze trzyma banknot o najmniejszym nominale. Papierek musiał być koniecznie wymięty i brudny. Im człowiek biedniej wygląda tym mniejsza szansa na rabunek. Po co kusić los?

Gilad czekając na swoją wodę bębnił palcami po blacie i spoglądał jak goglooki się rozpakowuje by się napić, a później na powrót składa. Uśmiechnął się dyskretnie i przestał obserwować. Nagle jednak poczuł świdrujące spojrzenie na swoich plecach. No tak, mundur jak zwykle go zdradza. Zaczął rozglądać się wokół siebie aż natknął się na parę czerwonych lampek. A nie to oczy, cholera - starzeję się. A nie to gogle! Boże, muszę więcej myśleć. Ferguson posłał zamaskowanej personie przyjazny uśmiech i zachęcił gestem, by usiadła obok niego. Przedstawienie z piciem się skończyło, można się spokojnie odezwać.

-Mogę wiedzieć, dlaczego się na mnie gapisz? - Rzucił rozbawiony.

Do baru "Złote Wybrzeże" wkroczyło dwóch mężczyzn. Jeden z nich był wysoki i czarnoskóry. Odziany w zwyczajne szmaty. Tak jak każdy w tych czasach. Drugi osobnik wyróżniał się nieco. Może tym, że miał długi, skórzany płaszcz lub tym, że miał maskę przeciwgazową albo tym, że miał na sobie hełm z bardzo odległych czasów. Wszyscy jak zwykle przyglądali im się w milczeniu. Mastodon wraz ze swoim towarzyszem usiedli przy barze czekając aż barman podejdzie do nich. Czuli na sobie palące spojrzenia innych. Trochę to drażniło Mastodona. Zachowują się tak, jakby nigdy w życiu nie widzieli kogoś w masce. W końcu nie powiedziałeś mi jak masz na imię... Skierował te słowa do swojego nowego towarzysza.